Ploutarchus, Oorlog tussen Milete en Naxos om wille van een vrouw
Graag had de organisatie ook dit jaar een prijs uitgereikt voor de Klassieke Olympiade Grieks voor volwassenen. Helaas zit dat er dit jaar niet in. Dit jaar kregen we tien uitstekende inzendingen, vele van afgestudeerde classici, één niet-classicus en een student GLTC. Hoewel de vertaling van de laatste twee zeker op veel waardering van de jury konden rekenen, moest toch geconstateerd worden dat er ook enige fouten in geslopen waren. Daardoor konden deze niet meedingen naar een prijs. Naar de mening van de jury mag en moet bij classici de lat hoog gelegd worden. Dat betekent dat de voorgelegde passage van Plutarchus foutloos vertaald zou moeten worden. Natuurlijk zitten er altijd punten waarover gediscussieerd kan worden tussen, maar volgens de jury is er dit jaar helaas geen enkele vertaling die volkomen foutloos was. Natuurlijk ging het overgrote deel goed, maar ieder maakte wel ergens een fout. Meteen in de eerste zin, maar ook in het middenstuk en in de laatste zin bleken de grote struikelblokken te zitten: waar bevond dat bolwerk zich nu en welke kwalificaties werden er door Plutarchus aan toegekend? Herkenden de broers van de hoofdpersoon nu het handschrift op het loden briefje, dat naar hen toe gesmokkeld was, of stond er nu in het Grieks dat zij het briefje lazen? Ook het woord τύχῃ heeft blijkbaar voor heel wat hoofdbrekens gezorgd.
Na lang wikken en wegen heeft de jury daarom besloten dit jaar geen prijs toe te kennen.
De jury hoopt van harte dat dit volgend jaar anders zal zijn en roept daarom zowel classici als niet-classici (voor wie de lat natuurlijk wat lager gelegd wordt) op om zich volgend jaar te storten op de dan voorgelegde tekst, zodat ook deze Klassieke Olympiade dan vreugdevol kan worden afgesloten.